Trouwambtenaar Edje Zorgdrager
Ik ben geboren in wat toen nog Nederlands-Indië heette. Eigenlijk heet ik Neeltje, dat werd Edje en zo is het toen maar gebleven. Zorgdrager is en blijft mijn naam, terwijl ik heel gelukkig getrouwd ben. Na ongeveer twintig verschillende woonplaatsen kwam ik voor mijn werk in Tholen terecht, waar ik nu zo’n twintig jaar woon. Ik voelde me hier thuis vanaf de eerste keer dat ik over de brug kwam. Ik gaf les in mijn moedertaal, Nederlands, bij het beroepsonderwijs aan buitenlanders, ouderen en Nederlanders die moeite hadden met hun eigen taal. Toen ging ik met pensioen.
Vrije tijd
Nou, die heb ik dus volop! En die vul ik in met de kennis en vaardigheden uit mijn werkzame leven, als vrijwilliger bij de GGZ Westelijk-Noord-Brabant, als gastdocent bij de Stichting Gastdocenten 2e Wereldoorlog en als trouwambtenaar. Heel bijzonder was het dat een zoon, die lang niets met het instituut huwelijk had, me vol overtuiging vroeg of ik hem en zijn vriendin wilde trouwen. Mijn hobby’s zijn lezen, samen met mijn man in huis en tuin werken en reizen. We gaan er ook regelmatig dagjes met de trein op uit in eigen land.
Waarom ik graag trouwambtenaar ben
Ik was in mijn werk ook altijd nieuwsgierig naar de mensen in mijn klas of groep. Niet de leerstof stond centraal, maar wat de mensen er mee konden doen in hun leven. Elke groep heeft zijn eigen dynamiek. En eigenlijk is dat precies waarom ik reageerde toen er in 2009 in de Eendrachtbode een vacature stond voor nieuwe trouwambtenaren. Zeker omdat je in deze functie een korte, maar intense tijd bij twee mensen betrokken bent.
Jullie dag
In je leven komt er veel op je pad zonder dat je er om gevraagd hebt. Verdrietige dingen, waarmee je moet leren omgaan en mooie dingen, die je blij maken. Maar voor trouwen kies je samen, heel bewust. De rol van de trouwambtenaar is voor jullie een klein onderdeel van deze bijzondere dag. Ik vraag hoe jullie de dag zien en organiseren. En wat jullie belangrijk vinden voor de trouwceremonie, denk aan muziek, een aandeel van ouders, kinderen, getuigen of de ceremoniemeesters. Uit al die informatie ontstaat dan mijn toespraak.
Kernwoorden
Belangstelling: Voor het leven van het bruidspaar, hun familie en omgeving.
Luisteren: Dat kan ik goed.
Enthousiasme en zorgvuldigheid: Met alles wat ik te weten kom over het bruidspaar maak ik graag een toespraak, met een lach en soms een traan, waarin iedereen het stel herkent.
Motto/gezegde
“Geluk is geen werkwoord, maar trouwen wel; je kunt dan samen werken aan geluk voor minstens twee mensen.”